Vandaag extra zonnig feest in WZC Bremdael. Maria Theeuwis is vanmiddag feestelijk in de bloemen gezet voor haar 100e verjaardag.  Een overheerlijke fruittaart was haar deel.

Onder een stralende zon kwamen ook de zussen van Maria, Nieke (90), Wiske (93) en Dina (94) mee de taart aansnijden. De familie Theeuwis is afkomstig uit het Limburgse Peer, maar verhuisde later naar Morkhoven.

Maria woont al 8 jaar in Bremdael.  'Ik ben heel bij hier te mogen wonen', lacht een flukse Maria. 

'Het personeel zet zich iedere dag voor 100% in om ons in de watten te leggen. Ik geniet van de zonnige dagen, en het gezelschap.  Ik ben ook gelukkig dat we nu na de vaccinantie heel wat veiliger kunnen leven en familie kunnen ontmoeten.'

Burgemeester Mien Van Olmen bracht nog de allerbeste wensen over van het vorstenpaar en de stad.  Maria was blij verrast door de gehandtekende foto met een persoonlijke boodschap van koningin Mathilde en koning Filip.

Bij het aansnijden van de verjaardagstaart klonk een nostalgische speech met een ode in dichtvorm die Maria fijntjes beroerde :

'Op donderdag 12 mei 1921 werd in Peer een kindje geboren
Een meisje Maria genoemd, dat wisten ze van tevoren

Ze namen haar mee naar de thuisbasis in Morkhoven
Het begin van een leuk levensverhaal, dat kun je wel geloven
Nadien kwamen er nog 3 zussen en 4 broers bij
Zij was dus de oudste van heel de rij

De vader van Maria was een echte molenaar
De molen draaide dan ook dag en nacht, echt waar
De maalderij had goed te doen
hard werken was de boodschap toen

Op de maalderij liepen ook nog dieren rond
Je kunt het nooit raden wat er op het terrein stond
Enkele varkens sierden het geheel
En aten hun buikje vol, wat dacht je met al dat meel
Moeder had ook nog een kruidenierswinkel te runnen

Je moet het allemaal maar afkunnen, moeder de vrouw
werd al gauw weduwe en bleef achter met de kinderen alleen
Maria was negen, de anderen nog jonger niets was zoals voorheen
Ze gingen dus van toen allemaal in Duffel naar het pensionaat, door tante nonneke kregen ze toch hun regelmaat

Als oudste stond Maria al vanaf haar 14 jaar haar moeder bij
In de kruidenierswinkel en thuis werd zij vlug een grote hulp erbij

Maria werd ouder en had haar oogje laten vallen
Op een jongen van Noorderwijk, en hoe
Maar in het begin had ze schrik van de jongens, dus ging ze niet direct naar die jongen toe

Ze schakelde een derde partij in die de groeten moest doen, jongens wat een gedoe
Louis de zoon van bakker Heylen zag Maria wel zitten als zijn lief
Ze gingen op vrijersvoeten en Louis werd Maria's hartendief

Veel gingen ze niet weg, dat was toen niet van doen
Maar bij een kermis of een processie dansten ze en gaven dan van katoen

Op 13 mei 1944 gaven ze elkaar het ja woord
En werd Maria de vrouw van bakker Heylen, natuurlijk was ze akkoord
Al vlug had ze het bakkersleven onder de knie

En bediende de klanten samen met haar schoonzuster als een echte genie
Namiddag deed ze zelfs een bakkerstoer met haar speciale bakfiets elke dag
Zelfs tot Wiekenvorst in weer en wind, menige die dat apprecieerden omdat er elke dag vers brood op tafel lag.

tegelijkertijd had ze ook nog een eigen kruidenierswinkel uit te baten
Klakken, snoep, Kruiden, vlees ze verkocht zelfs aan haar beste maten
De klakkenwinkel was heel gekend, na de hoogmis verkocht ze de petten aan menige vent

Ze woonde over de kerk en had zicht op de parochiezaal
Als er een optreden van de fanfare of een toneel was in de zaal
Was Maria ook te vinden in dit lokaal
Onder de pauze verkocht ze heel wat snoep, slim bekeken van haar
Want snoep lust iedereen niet waar

het leven was niet altijd gemakkelijk zeker niet, maar erbij stilstaan deden Maria en Louis ook niet
Maria's enige hobby was een uitje naar de familie in Hoogstraten
Met haar zus op de fiets doorkruisten ze heel wat straten

In Wechelderzande hadden ze een vaste stop
Met vrienden genoten ze van een goeie glas water en gingen dan weer verderop
Ook fietste ze menigmaal naar Scherpenheuvel
een kaarsje branden en iets lekkers gaan eten
dit was genieten zeker weten

Maria en Louis kregen drie kinderen, 2 meisjes eerst en dan nog een zoon erbij
Met Paula, Mientje en Edgard waren ze heel blij
De meisjes gingen in Herentals op school, in het middelbaar.
Edgar ging naar Geel en leerde zijn beroep daar

De processie en de kermis was een hoogtepunt voor de familie elk jaar
Maria bakte dan frikadellen met krieken dat was traditie zo waar
Achteraf was er nog altijd een toetje bij
Grappig Louis was echt geen zoete bek,
Maar stond met zijn neus boven op de taart, is dat niet gek

Hij wilde het grootste stuk eten
dit feit herinneren wij ons tot op heden
De kinderen groeiden op en kregen elk een gezin
Zo kregen Maria en Louis 6 kleinkinderen en 8 achterkleinkinderen dat is niet min
Nu ze ouder werden lieten ze de winkel en de bakkerij van de hand
en kregen met kinderen en kleinkinderen een nog betere band

Geboortes, verjaardagen , communies eindelijk genieten
Vele feestjes in feestzaal Daemshof konden ze aan hun herinneringen nieten
Op 13 mei 1994 was het grote deel van Noorderwijk op de been
Want Maria en Louis vierden hun gouden bruiloft menige buren, vrienden en natuurlijk familie gingen daar heen.

Een mooie misviering en een feest sierden de dag
het koppel genoot, met op hun gezicht een mooie glimlach
Louis was blijkbaar een nog krak in het dansen, hij liet tante Julia alle hoeken van de zaal zien

Op het lied Zwarte Lola hadden ze pret voor tien
50 jaar lief en leed delen het is heel wat
een heel verhaal zit achter dit gebeuren , iedereen weet dat

Met vallen en opstaan brei je vele jaren aaneen
Zonder dat je het beseft ben je jaren bijeen

Op 9 september 2003 heeft ze Louis moeten afgeven en moest ze alleen verder leven
Spijtig genoeg heeft zij ook haar dochter Paula moeten afgeven
Op 58 jarige leeftijd liet zij het leven
Dat was een harde noot om te kraken
Deze twee dingen blijven tot hier toe één van die verdrietige zaken

Maria had een operatie aan het oog, omdat ze slecht kon zien
Dit is niet gebeterd nadien
Door dit feit gingen de kinderen regelmatig met haar naar het kerkhof toe
Hier vond ze troost en hoop naar de toekomst toe

Maria bleef tot haar 91 jaar in huis alleen
Dit was mogelijk, met de hulp van de kinderen om haar heen.
Ze verhuisde toen naar Bremdael toe

en is hier nog altijd zeer goed
Ze gaat graag buiten wandelen rond het domein
want de natuur en het buitenleven dat is voor haar vrijheid en genieten, zo moet dat zijn.
De Guy van de dieren kent ze heel goed
Zij kwam vroeger al bij zijn familie op bezoek.
Toen ze jong was weende ze altijd, als ze na het weekend terug naar het internaat moest gaan

Ze verwenste het Frans als taal en had geen goed woord voor de nonnen, ze liet zich volledig gaan

De familie van de Guy lachte haar een beetje uit
en riepen dat luid "nonnenpreut, patattenscheut,
eikenblad, poepen gat, voor 5 frank kalissesap
Dit rijmpje zeggen ze nu nog dikwijls op
samen delen ze een heel geschiedenis dat is toch top

Als er voor de corona een feest was, waren Guy en Maria samen aan het dansen
zelfs op de blauwe Donau konden zij nog walsen.
Zijn stem herkent ze in het rusthuis als geeneen

Een vriend blijft het zoals voorheen.

Maria hoor je soms zingen in de gang
want vele melodietjes kent ze op haar duim, al heel lang
Maria 100 jaar het is niet niks, het is niet iedereen gegeven
Maar bij jou zie je niks van die jaren die aaneen zijn geweven
Geniet van deze speciale dag
Eéntje die je later gaat herinneren met een glimlach

Dikke proficiat van directie en alle medewerkers van wzc Bremdael.'

Johan Temmerman redactie & foto's /Nnieuws.